عزیزا کاسه‌ی چشمم سرایت

زدست دیده و دل هر دو فریاد

زدست دیده و دل هر دو فریاد		که هر چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد		زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

بیته بالین سیه مار به چشمم

بیته یارب به بستان گل مرویاد

بیته یارب به بستان گل مرویاد		وگر روید کسش هرگز مبویاد
بیته هر گل به خنده لب گشاید		رخش از خون دل هرگز مشویاد

بیا تا دست ازین عالم بداریم

یکی برزیگرک نالان درین دشت

یکی برزیگرک نالان درین دشت		بخون دیدگان آلاله می‌کشت
همی کشت و همی گفت ای دریغا		بباید کشت و هشت و رفت ازین دشت

درخت غم بجانم کرده ریشه

درخت غم بجانم کرده ریشه		بدرگاه خدا نالم همیشه
رفیقان قدر یکدیگر بدانید		اجل سنگست و آدم مثل شیشه

اگر شیری اگر میری اگر مور

اگر دل دلبری دلبر کدامی

دلی نازک بسان شیشه دیرم

گر آن نامهربانم مهربان بی

گر آن نامهربانم مهربان بی		چرا از دیدگانم خون روان بی
اگر دلبر بمو دلدار می‌بو		چرا در تن مرا نه دل نه جان بی

نسیمی کز بن آن کاکل آیو

نسیمی کز بن آن کاکل آیو		مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
چو شو گیرم خیالش را در آغوش		سحر از بسترم بوی گل آی

اگر آئی بجانت وانواجم

عاشق آن به که دایم در بلا بی

عاشق آن به که دایم در بلا بی		ایوب آسا به کرمان مبتلا بی
حسن آسا بدستش کاسه‌ی زهر		حسین آسا بدشت کربلا بی

دلم از دست خوبان گیج و ویجه

نوای ناله غم اندوته ذونه

نوای ناله غم اندوته ذونه		عیار قلب و خالص بوته ذونه
بیا سوته دلان با هم بنالیم		که قدر سوته دل دل سوته ذونه

سیه بختم که بختم واژگون بی

ز عشقت آتشی در بوته دیرم

ز عشقت آتشی در بوته دیرم		در آن آتش دل و جان سوته دیرم
سگت ار پا نهد بر چشم ای دوست		بمژگان خاک راهش رو ته دیرم

بدریای غمت دل غوطه‌ور بی

قدم دایم ز بار غصه خم بی

قدم دایم ز بار غصه خم بی		چو مو محنت کشی در دهر کم بی
مو هرگز از غم آزادی ندیرم		دل بی طالع مو کوه غم بی

بشم واشم ازین عالم بدر شم

به قبرستان گذر کردم کم وبیش

به قبرستان گذر کردم کم وبیش		بدیدم قبر دولتمند و درویش
نه درویش بیکفن در خاک رفته		نه دولتمند برده یک کفن بیش

هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی

اگر یار مرا دیدی به خلوت

اگر یار مرا دیدی به خلوت		بگو ای بی‌وفا ای بیمروت
گریبانم ز دستت چاک چاکو		نخواهم دوخت تا روز قیامت

دلم از دست تو دایم غمینه

چرا آزرده حالی ای دل ای دل

چرا آزرده حالی ای دل ای دل		همه فکر و خیالی ای دل ای دل
بساجم خنجری دل را برآرم		بوینم تا چه حالی ای دل ای دل

شب تاریک و سنگستان و مو مست

بود درد مو و درمانم از دوست

بود درد مو و درمانم از دوست		بود وصل مو و هجرانم از دوست
اگر قصابم از تن واکره پوست		جدا هرگز نگردد جانم از دوست

غم عشقت بیابان پرورم کرد

سه درد آمو بجانم هر سه یکبار

سه درد آمو بجانم هر سه یکبار		غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره دیره		غم یار و غم یار و غم یار

ته که دور از منی دل در برم نی

الهی گردن گردون شود خرد

الهی گردن گردون شود خرد		که فرزندان آدم را همه برد
یکی ناگه که زنده شد فلانی		همه گویند فلان ابن فلان مرد

نمیدانم دلم دیوانه‌ی کیست

اگر شیری اگر ببری اگر کور

اگر شیری اگر ببری اگر کور		سرانجامت بود جا در ته گور
تنت در خاک باشد سفره گستر		بگردش موش و مار و عقرب و مور

عزیزا ما گرفتار دو دردیم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: